شرح دعاے روز نوزدهم
آیت اللہ مجتهدے تهرانے(ره):
شادے روحش 14 صلوات
«اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّے من بَرَڪاتِهِ»
خدایا ڪارے ڪن ڪہ از برڪات ماہ رمضان بهره بسیار ببرم.
حال برڪات ماہ رمضان چیست؟
خواندن دعا، عبادت ڪردن، تلاوت قرآن و قرائت دعاهایے مانند ابوحمزہ از برڪات رمضان است.
ما در مفاتیح در دعایے میخوانیم ڪہ خدایا براے تاریڪے قبرم گریہ میڪنم. خدایا براے تنگے لحدم گریہ میڪنم. آخر زندگے انسان قرار گرفتن در قبور است و حدیث داریم ڪہ شبانهروز، قبر ما 5 ڪلمہ را صدا میڪند.
قبر صبح بہ صبح میگوید: من خانہ تنهایے تو هستم، براے خودت انیسے پیدا ڪن با انجام ڪار خیر!
قبر همچنین بہ ما میگوید ڪہ منم خانہ تاریڪے تو، یڪ چراغے براے خودت بفرست! میگوید: من خانہ پر از ڪرم و عقرب توام، زهرے بفرست تا ڪرمها را بڪشد!
در گذشتہ شخصے بود بہ نام حاج سعید حقگو، میگفت: در قم جنازهاے را بردیم تا دفن ڪنیم، قبر پر از عقرب بود و هرچہ از آنها را میڪشتیم باز هم در قبر میجوشیدند و در آخر خستہ شدیم و جنازہ را روے عقربها گذاشتیم و روے آن خاڪ ریختیم.
این صداهاے قبر را بشنویم و در فڪر مردن باشیم، ما آنچنان شیفتہ دنیا هستیم ڪہ بیهوش شدهایم و آدمے ڪہ بیهوش باشد، هیچ نمیفهمد. از خدا بخواهیم ما را هوشیار ڪند.
خدایا ڪارے ڪن از برڪات ماہ رمضان استفادہ ڪنیم. برخے استفادہ نمیڪنند و حتے براے سحر بلند نمیشوند. براے استفادہ از برڪات ماہ رمضان باید هنگام سحر بیدار شد و دعا خواند و عبادت ڪرد. حتے آنانڪہ مسافر هستند و یا بہ علت بیمارے روزہ نمیگیرند، هم وقت سحر بیدار شوند و بهرہ ببرند.
بهرہ ماہ رمضان بهشت و بهرههاے معنوے است. بهرههایے ڪہ خدا میدهد، معنویاند ڪہ باید براے رسیدن بہ آنها دعا ڪرد.
«وسَهّلْ سَبیلے الى خَیراتِهِ»
خدایا راہ من بہ سمت خیراتش را آسان ڪن.
رمضان خیرات بسیارے دارد. آدم اگر بتواند افطارے دهد، خیرات ڪردہ است. اگر تمڪن مالے دارید، افطارے درست ڪنید و بہ فامیل خود بہ خصوص آنانڪہ فقیر هستند، افطارے بدهید ڪہ از ڪارهاے ثواب است.
در مساجد حتے درخت توت میڪاشتند تا ڪودڪان بہ هواے خوردن توت بہ مساجد بیایند؛ اما الآن ڪارے نمیڪنند تا جوانان بہ مساجد روے بیاورند و مسجدها را بیشتر افراد مسن پر میڪنند.
در ڪار خیر افراد فقیر آبرومند شناسایے ڪنید و بہ آنها ڪمڪ ڪنید. از احوال همسایههایتان با خبر شوید و اگر مستحق بودند بہ آنها ڪمڪ ڪنید. اگر ڪسے خبر نداشتہ باشد و همسایهاش گرسنہ باشد مورد اعتراض قرار میگیرد و اگر باخبر باشد و ڪمڪ نڪند، ڪافر است. حدیث داریم ڪہ ڪسے اگر همسایهاش گرسنہ باشد، مسلمان نیست.
«ولاتَحْرِمْنے قَبولَ حَسَناتِهِ»
خدایا من را از قبول حسنات محروم نڪن.
اگر دعاے ابوحمزہ نماز شب و دعاے سحر میخوانم و روزہ میگیرم، حسنات و ثواب اینها را بہ من بدہ و من را محروم نڪن. یعنے ڪارے نڪنم ڪہ آن حسنات از بین برود؛ چون آدم یڪ غیبت ڪند، حسنات ڪارے ڪہ ڪردہ از بین میرود.
اگر ڪسے غیبت دیگرے را بڪند، تا 40 روز ثواب اعمال او در نامہ اعمال آن شخص (غیبت شونده) نوشتہ میشود و این حدیث است. غیبت ڪردن، دروغ گفتن، نگاہ ڪردن بہ نامحرم، گمان بد بہ ڪسے زدن باعث میشود ڪہ حسنات آدمے از بین برود.
خدا ما را بہ دین حق یعنے دین اسلام و مذهب شیعہ دوازده امامے راهنمایے ڪردہ است و اینڪہ شیعہ مرتضے علے (ع) هستیم خیلے مهم است. خدایا این چند دعا را دربارہ ما مستجاب بفرما!
